Sözün şehveti şehvetin sözüdür.
İnsanlar gördüm, kendi sözlerine vurgun,
kendini sözlerinde kaybeden.
yıkan, viran eden,
(ve) ancak sözden kaleler kurabilen.
sözde kalelerinde
yüzleri kararırken
yeni sözler ağartan.
sözde insanlar.
sözden dünyalar.
şehvet, söz, kıyamet
düşün, taşın,
söz köz olup yüreğine yapışmadıkça
sus!
No comments:
Post a Comment