KARA KARINCA

                 -I- 

Karınca yola varınca 

Kara karıncanın

bir kara gecede

kara bir taşın üstündeki hikayesidir. 

Ki karınca denince işleyen dişliler gelir 

bir karınca deyince dönen bir çark hayal edilir

bu defa farklı vehbinin kerrakesi.

Bir karınca,

hem de zifiri soluğunda esrarlı bir gecenin

tırmanmaktadır bu defa tek başına 

hem de öyle tek başına ki,

düşünmüştür bir an başını alıp almama hususunda, 

neyse, vermiştir neticede kararını,

alıp başını da yanına,

vuracaktır kendisini,

bahsettiğimiz gecenin esrarına.

Yollar zifir, gece zifir,

karıncanın kendisi zifir, 

içinde taşıdığı yüreği katran karası,

hepsinden daha zifir.

Gecenin serini vurunca zifir kalpli kara karıncanın

suratına

anlamıştır bizim karınca 

çıktığı yolun cesametini

ve fakat artık istese de geri dönemeyeceğini

bulamasam da demiş kafasını yanına alıp almama konusunda 

tereddüt eden karınca

ölmüş olurum hiç olmazsa yolunda...